Sophie (44): "Langzaam voelde ik meer rust en ruimte in mezelf.''
Na het overlijden van mijn man, raadde een goede vriendin mij aan om eens met een coach te praten. Ik was erg verdrietig en alhoewel ik veel steun kreeg van vrienden en familie, zakte ik weg in een diepe put en wist ik niet hoe ik verder moest. Naar een coach gaan vond ik best spannend, maar ik ben blij dat ik de stap heb gezet. Het klikte, ze was rustig en ze nam alle tijd, wat heel prettig was.
Tijdens de gesprekken was er vooral ruimte voor het toelaten van mijn gevoelens. Ik leerde daardoor beter omgaan met mijn emoties en als ik het zwaar had, kwam ze vaak met een lichtpuntje en kreeg ik weer wat ruimte in mijn hoofd. Langzaam voelde ik meer rust en ruimte in mezelf. De golven van verdriet zijn er nog wel, maar ze verdwijnen ook weer. Ik mis mijn man nog enorm, maar ik raak er niet meer zo door van slag. Ik heb én verdriet én ook weer dingen waar ik plezier aan beleef. Ik weet nu hoe ik verder moet en dat geeft mij rust."